μες τη δίνη

γαμιούνται
τα ερμαφρόδιτα
εγκεφαλικά ωάρια
μπαίνω σε σήψη
αγκομαχώντας ανυπέρβλητα για τα καυλωμένα αγόρια του άγριου ξημερώματος
πόσα ποτέ χωράνε σε μια πρόταση ή σ' έναν αφαλό
προστάτεψέ με
φύγε απ' την κίνηση των ωρών και των παραισθήσεων'
ΤΡΕΜΩ
ρε μαλάκες τρέμω
φύγε, έλα και άγγιξέ με
και φύγε φύγε!
βρώμικη πληγή σε χέρια αγρήκων
τα παρατεταμένα Εγώ και οι σαρκοφάγοι παρατηρητές των ορίως
του σύμπαντος
με περιπλέκουν
σ' ένα χορό εκστατικής αφέλειας και ενορχήστρωσης των πάντων
φλέγομαι δίπλα μου κατοπτρικά
μη, μην αγγίζεις τα φαγωμένα χείλη
όσο θα στέκομαι παράλυτη απ' τον πόνο και την ηδονή
που παρατήρησα τα φλογισμένα δάχτυλα
ΠΑΡΑΛΥΣΗ ΡΕ ΖΩΑ
δεν αντέχεται η παράνοια, μέσα σε νήματα τρομαχτικών αιωνιοτήτων


δεν υπάρχω
δαγκώνομαι, ξαναδαγκώνομαι
κοιτάζω το ζεστό καθρέφτη
με βλέμμα που καρφώνει την ενόρασή μου
χάνομαι
χάνομαι
χάνομαι.

θέλω να με βλέπουν
μέσα από κατοπτικά γυαλιά και σύρματα να μου ματώνουν το κεφάλι
θέλω να με βλέπουν
να χάνομαι οριζόντια κάθετα
να κρατιέμαι στον ατμό των παρορμήσεων και των σφιγμών
είμαι καλά.
ουρλιάζω στις πλατείες πως είμαι καλά
και μια ανεξήγητη έπαρση και κόμποι μου γεμίζουν το στομάχι

φάτε με ρε ζώα,
ξεπαστρέψτε ότι έχει απομείνει από μένα
στα πιο ανώδυνα συμπλέγματα φωτός και κίνησης
απορριματοφόρα θα με ξεβράσουν
δεν με ελέγχω απ' τους σπασμούς και την ατέλεια
λιώνοντας νωχελικά στην πιο αδέξια
νάρκωση
του χρόνου