Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

be my guest

έχω την υπόνοια ότι η καθετότητα με προσπερνάει
ε που πας αφιδατωμένη σαν μούσμουλο, ρίξε λίγο κρύο νερό
στα μούτρα σου μπας και συνέλθεις
ε,  θες να φτιάξω καφέ ή να πέσουμε απ' το μπαλκόνι;
έχω δύο μέτρα ύφασμα να σου φτιάξω ένα τεράστιο φουστάνι
κερασί
και θα σε βάλω να κάτσεις στην πιο μεγάλη πολυθρόνα
με τα μαλλιά σου να χύνονται βρεγμένα να τιλήγουν τις ρώγες σου
και τότε θα ορμήξω στο τεράστιο ύφασμα
να το δαγκώνω σαν αδέσποτο σκυλί, να το ξεσκίσω
έτσι όπως θα κοιτάζεις υπεροπτικά τα κατακόκκινα χέρια μου
τα κατακόκκινα μαλλιά μου πως διακλαδίζονται με την υπεροψία σου
κι αφού το φάω όλο το φόρεμα και μείνεις σακατεμένη και δαγκωμένη
απ' την ορμή που μ' έπιασε
θα σπάσω το τεράστιο γυάλινο ταβάνι της παράξενης εκκλησίας μας
θα σε διατάξω να παραλύσεις μπροστά στην αποκτηνωμένη μου όψη
κι έτσι γελοίος και γυμνός με έκσταση και τρόμο
θα σε κοιτάξω και θα παρατιρήσω πάνω σου
μια άλλη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου