δίπολη ένωση σφυγμών

η άγρια σονάτα των ήχων και των σπαραγμών μας
σ' αγάπησα ερειπωμένο και τυφλό
ανυπεράσπιστο τροκτικό που έγινες θηρίο στα σκέλια μου
η μουσική σε κάθε μας κίνηση τράνταζε την ψυχή μου
θάνατος στο κορίτσι με τα σκισμένα πέπλα
και στο αγόρι με τις ψυχωσικές μάχες
τα τέρατα της λογικής μας διαμελίζονται
το μυαλό μου σπάζει και ηδονίζεται
μόνο στη σκέψη την αφόρητη
δική σου κόλαση το παρελθόν μου
γεύομαι τη λύσσα απ' τα περασμένα σου βασανιστήρια
καθώς καρφώνω στο κορμί σου τη μετάνοια
για την ύπαρξη
οι γυναίκες με τα μεγάλα πόδια και τα εξώπλατα
θα μ' εκδικηθούν
που θα πάψουν πια να σε επισκέπτονται
όσο μέσα μου σ' ανασταίνω αναστενάζοντας
με βογγητά γινόμαστε λυκάνθρωποι στο σχιζοφρενικό οργασμό μας
με το λάγνο πρόσωπο και την κατασπαραγμένη ψυχή σε λάτρεψα
όπως τα ζώα θα αναιρέσουμε την γελοιότητα του κόσμου με γέλια ηδονικά
σ' ένα ταξίδι των σφυγμών που γίνονται ένα
καθώς με νιώθεις μέσα σου ολόκληρη να πάλλομαι σαν λύκαινα
με την ηχώ απ' τις σκηνές της ταινίας μας
τρεκλίζει η παρόρμηση μπροστά σου
παράλυσέ με
σαν να χω απ' την αρχή αναδιατάξει τη ζωή σου
έλα να διαταράξουμε τη γεωμετρική πολλαπλότητα
μ' ένα αναφιλητό ομορφιάς
αυτή η ανίκητη και άγρια ομορφιά μετά από τόσες ήττες
είναι και για τους δύο μια μικρή εκστατική γαλήνη
που τείνει στο άπειρο